Hans speelt gitaar en zingt
Ik ben al vanaf mijn kinderjaren bezeten van muziek. Muziekles volgen zat er echter niet in. Op mijn 18e leerde ik mezelf gitaar spelen en later ook basgitaar en mandoline. Tijdens mijn studie Cultureel Werk, aan Sociale Academie Den Elzent te Eindhoven maakte ik kennis met het fenomeen folk en speelde ik in de groep Alruin. Ik deed een folk-zangcursus bij Gerard van Maasakkers. De folk zou me niet meer loslaten. Ik reageerde op een oproep van het folkmagazine Janviool om redactielid te worden.
Ik ben nog steeds betrokken bij het blad, waarvan de naam inmiddels is gewijzigd in New Folk Sounds. Toen ik medio jaren tachtig naar Amsterdam verhuisde was het duidelijk wat ik muzikaal gezien voor ogen had: ik wilde folk spelen. Ik zocht toenadering tot de stichting Mokum Folk – waarvan ik een aantal jaren bestuurslid was – en kwam via een advertentie in de maandelijkse folkagenda in contact met Eric Hendriks. Dat was de start van Windvlaag en een lange en vruchtbare samenwerking.
Ik ben met name een liefhebber van de Nederlandse volksmuziek (ik bezit ruim driehonderd lp’s en cd’s vol vaderlandse traditie, plus een boekenplank vol liedboeken) en vind het belangrijk die in ere te houden. Maar ik geniet evengoed van Keltisch, Frans, Jiddisch, Scandinavisch, Amerikaans en Oost-Europees. Eigenlijk mag het overal vandaan komen, als het het hart van de muziek maar raakt. Een goed lied heeft volgens mij het volgende principe: een mooie melodie, een sterke tekst & een kop en een staart. Ik kan enorm genieten van meerstemmige zang.
Daarnaast speelde ik jarenlang samen met zanger/gitarist Reinout Koperdraat (onder meer zelfgeschreven) Nederlandstalige liederen in het duo KODE 2. Daarvan verscheen een – niet meer verkrijgbare – audio-cassette onder de titel Vaanstand.
Ik heb ook een kinder-cd gemaakt. De aanzet hiertoe werd gegeven door het feit dat ik op de Naschoolse Opvang waar ik gewerkt heb veel zong met de kinderen. Op zoek naar nieuw en leuk repertoire stuitte ik daarbij op Engelstalige liederen, die om vertaling schreeuwden. Ongemerkt schreef ik een behoorlijk repertoire bijeen. De leden van Windvlaag werkten mee aan de cd.
De wonderfluit en andere kinderliedjes bevat twaalf nummers (vertalingen van liedjes van onder andere Tom Paxton en Woody Guthrie) en is nog steeds leverbaar.
Met Windvlaag maakten we drie cd’s:
De rommelpot (1999)
Vierkracht (2001)
Laatste editie (2005)
Deze zijn alle drie nog beschikbaar.
Vanaf 2014 heb ik met tussenpozen opnames gemaakt met mijn neef Berend (piano, basgitaar, zang) op zijn computer. Tijdens de Kerstmaaltijd van 2013 vertelde ik hem dat ik een aantal Nederlandstalige liedjes die ik solo speel, eens goed wilde opnemen. Hij bood aan dat te doen en speelde meteen een aantal partijen in. Het resultaat daarvan verscheen in 2016 op een 10-inch vinylplaat onder de titel Een zelfportret in liedjes en bevat acht nummers.