Frits schrijft van elke avond die Folkcafé Hoorn organiseert een verslag:
20 september 2104 – Optreden van “t Gevolg”
Met de vertelavond op 15 november nog in het verschiet was dit de laatste “gewone” avond. Want gewoon is het nooit. De barman verwoordde het zo: “Dit vind ik nu wél een leuke groep, het is tenminste een beetje afwisselend”. Hij is niet echt een liefhebber, dus zowaar een compliment dat overigens helemaal terecht was. Want afwisselend en onderhoudend was het. CD-kwaliteit en eigenlijk beter, want live.
Bijna ieder bandlid zong dan eens wel en dan weer niet, er werd regelmatig van instrument gewisseld, de muziek kwam van over de hele wereld en de band zat bepaald niet stil. Op een zeker moment schuifelde (skiffelde?) Marcel al spelend op de accordeon en ook nog op de maat de zaal door. Hij was ook al opgevallen door de vertolking van enige nummers met een Amerikaans zanggeluid en zijn vocale bijdrage aan een Zweeds nummer, waarvan ik even dacht dat het van Rowwen Hèze was, maar dat komt vast omdat mijn Brabants niet zo goed is.
Hans zong menig lied variërend van Mexicaans tot Oudnederlands levenslied en ook hij wisselde van instrument.
Joop zit nog maar net bij de groep en hij zong mee, speelde de trom/ darbuka en de guitarrón alsof hij al lang meedeed.
En dan Doortje… de enige vrouw van de groep, speelde viool, mandoline, fluit en kazoo. Ze zong ook; zo was er een lied waarbij ze zo’n typisch balkanzangeressengeluid had. Of het nu Jiddisch, Mexicaans, Frans of Hollands was, de groep straalde bij alle muziek veel plezier uit en een goed gevoel in de zaal was daarvan “t gevolg”.
De groep was bekend met onze gebruiken en was ook voorbereid op het einde. Nadat zij de inmiddels traditionele fles Hoornse kruidenbitter als dank van ons hadden ontvangen, kwam Hans met een kruik voor ons! We kregen “SCHROBBELER, gekruikt Brabants gebruik”. Voor de nabespreking!
Na hun optreden werden er in de zaal instrumenten tevoorschijn gehaald, de groep bleef meespelen en sluitingstijd werd al zingend en spelend bereikt, een mooi einde.
NB: Piet was afwezig wegens zijn deelname aan de Dam tot Dam loop